Zij trouwt met haar: Liefdesverhalen van twee bruiden

In Nederland mag iedereen, mits je achttien bent, trouwen. En gelukkig maar, want liefde is liefde en dat is wat telt! Deze bruiden vertellen over trouwen met de vrouw van hun leven en over de keuze van hun trouwjurk en/of trouwpak.

Niet helemaal zoals gepland

Susan wilde niets liever dan trouwen, maar haar grote liefde Anke stond niet te trappelen. “Ik was er al best lang klaar voor”, vertelt Susan, toch stond er niets ander op dan geduldig wachten. “Ze heeft altijd gezegd dat ze nee zou zeggen als ik het te vroeg zou vragen.” Maar toen ze doorhad dat Anke begon te wennen aan het idee besloot ze de gok te wagen. In eerste instantie zou zij haar verassen op haar verjaardag, maar om een ongemakkelijke situatie te voorkomen deed ze het een week voor haar verjaardag. “Als ze dan nee zou zeggen, konden we alsnog fijn haar verjaardag vieren.”

De grote vraag had ze in scrabbelletters geschreven in de woonkamer. “Anke had die avond een etentje met werk dus ik wist dat ze laat thuis zou komen, maar ze was te laat en ik werd met de minuut zenuwachtiger.” Het was zelfs zo erg dat ze begon te twijfelen, dus toen ze de deur open hoorde gaan wist ze niet wat ze moest doen. “Ze kwam vijf voor twaalf binnen. Ik vroeg of ze thee wilde en liep snel de keuken in de hoop dat ze me achterna zou lopen. Het sloeg nergens op.” Maar Anke liep al de woonkamer in en toen was er geen weg meer terug. “Ik was een groot zenuwblok, maar ik heb het toch gedaan.” Ze ging op haar knieën en vroeg de vrouw van haar leven of ze wilde trouwen. Ook al was het niet helemaal zoals gepland, het was een mooi emotioneel moment zoals Susan het zelf omschrijft. En Anke die zei ja!

“Die jumpsuit, dat is echt zoals ik ben.”

Toen kwam het zoeken naar de perfecte jurk. Anke had haar jurk al snel gevonden, Susan daarentegen had minder geluk. Ze had in het verleden een bruidsjumpsuit gezien op Pinterest, maar helaas was deze niet meer verkrijgbaar. Ze zocht naar andere varianten, maar kon niets vinden wat voldeed aan haar wensen. Het zag ernaar uit dat het toch een jurk zou worden. Via Intstagram deed ze nog een laatste poging en met succes. Onder de hashtag ‘bridal jumpsuit’ vond ze een boutique in Londen. “Ik heb de jumpsuit besteld zonder te passen. De maten heb ikzelf opgemeten en doorgegeven aan de ontwerpster. Ik had nauw contact met haar, maar het blijft toch een gok. Gelukkig heeft het goed uitgepakt.” Ze heeft geen moment spijt gehad van haar keuze, het was precies wat ze wilde. “Ik draag weleens jurken, maar ik dacht wel die jumpsuit, dat is echt zoals ik ben.”

Na zes jaar verkering gaven Susan en Anke elkaar het ja-woord tijdens een korte regenbui onder een grote festivaltent, op de laatste dag van juni. Het was voor Susan en Anke belangrijk om buiten te trouwen. En de regen heeft de pret niet mogen bederven, integendeel zelfs. “De ceremonie was juist erg intiem onder de tent in de regen”, vertelt Susan. De rest van de dag was het heerlijk zomers weer en de sfeer was precies zoals zij dat graag wilden: vrij en ongedwongen. “Alles was zoveel mooier dan ik had kunnen verwachten, Het was echt perfect”, zegt Susan, die duidelijk nog in de wolken is over haar grote dag.

Een huwelijksaanzoek via een selfie

Mireille en Victoria zijn al vijf jaar een stel en sinds kort ook verloofd. De aanstaande bruiden hebben nog geen exacte datum, maar over het jaar zijn ze het eens. In 2020 geven ze elkaar het ja-woord en daar is goed over nagedacht. “De datum is voor mij echt belangrijk, ik ben heel gevoelig voor dat soort dingen. En op zulke momenten moet het allemaal kloppen.” vertelt Victoria met een lach.

Ze had altijd verwacht dat zij degene zou zijn die haar grote liefde Mireille ten huwelijk zou vragen. En om die reden besloot Mireille zelf het initiatief in handen te nemen. De ring bestelde ze online en het huwelijksaanzoek was tot in details gepland. Tijdens een groeps-selfie op het verjaardagsfeestje van Victoria zou iedereen bordjes vasthouden met de tekst “Ik heb voor jou gekozen, wil je met me trouwen?” Haar zo ver krijgen om een selfie te maken moest geen probleem worden. “Victoria heeft een vriendin die altijd selfies wil maken dus dat kwam goed uit”, vertelt Mireille.

Elke zondag de bruiloft plannen

Toen het moment van de foto was aangebroken hield Mireille haar lief stevig vast zodat ze niet achterom zou kijken. Hun vrienden moesten onopvallend de tekst omhoog houden. Het was de bedoeling dat Victoria pas op de foto de grote vraag zou zien, maar Victoria draaide zich gelijk om nadat de selfie was genomen. En Mireille haastte zich op haar knieën, haalde de ring uit haar zak en vroeg haar grote liefde om te trouwen. “Het ging heel snel voor mijn gevoel, ik dacht huh wat gebeurt er? Ik was echt verrast!” vertelt Victoria vol enthousiasme.

Het antwoord was uiteraard ja en ook al duurt het nog even, de dames zijn nu al bezig met het plannen van hun grote dag. “We trekken elke zondag een uur uit om de bruiloft te plannen”, vertelt Mireille. “En elke keer hebben we een ander thema zoals geld en uitnodigingen. We hebben zelfs een eigen Facebookpagina aangemaakt.” Over de planning van de bruiloft willen ze weinig loslaten, ze willen dat alles nog een beetje een verassing is. “Het wordt geen bruiloft volgens het boekje. We willen allebei een spirituele bruiloft en de vibe is heel erg belangrijk.” Wel kiezen de bruiden allebei voor een witte trouwjurk die de ander niet mag zien voor de trouwdag.

Wachten op het mooiste moment

Dit stel herken je misschien wel van onze real weddings. Zij kozen allebei voor twee jurken op hun bruiloft en daar wilden we toch meer over weten. De dames leerden elkaar kennen in 2012 en vier jaar later maakte zij hun liefde officieel in het Coehornpark. Het was Suzanne die Stefanie ten huwelijk vroeg. Ze hadden het al over trouwen gehad en eigenlijk had Suzanne altijd geweten dat zij degene zou zijn die de grote vraag zou stellen. Dit deed ze op de traditionele manier, door eerst om haar hand te vragen aan de vader van haar lief. Het huwelijksaanzoek vond plaats tijdens hun wintersport vakantie waar ze drie dagen met de ring in haar zak rond heeft gelopen… “Ik wachtte op het mooiste moment. En toen we hoog in de bergen met z’n tweeën in de skilift zaten, met een prachtig zonnetje op de achtergrond dacht ik: nu ga ik het doen!” Het was even friemelen, maar ze kreeg uiteindelijk de ring uit haar zak. Het was een emotioneel moment, vol tranen van geluk. Tranen die eenmaal bovenaan de piste veranderden in woorden van vreugde: “Ze heeft me ten huwelijk gevraagd, ik heb ja gezegd!”

Niet twee jurken, maar vier!

Het vinden van de trouwjurk was een hele opgave, want normaal gesproken zijn ze allebei niet zo van de jurken. Toch besloten ze om voor hun bruiloft wel te kiezen voor een jurk, zolang de jurken maar goed bij elkaar pasten. Suzanne had zelf voorgesteld om haar keuze aan te passen aan de keuze van Stefanie. Dus toen ze allebei hun droomjurk scoorden bij LaDonna die totaal niet matchen, was het even slikken. “Ik baalde ontzettend, want ik zou moeten overstappen naar een andere jurk.” Maar de ontwerpster bracht de dames op een ander idee. Als ze allebei een tweede jurk zouden kiezen die zou passen bij die van de ander hadden ze allebei alsnog hun droomjurk. “Het was al moeilijk om twee jurken te vinden en nu hadden we er vier nodig!” vertelt Suzanne. Niemand wist dat ze twee jurken zouden dragen, maar ook de invulling van de bruiloft was een verassing. “Ze wisten alleen hoe laat ze er moesten zijn en verder wist niemand iets, ook onze moeders niet.” Al nieuwsgierig naar de bruiloft? Bekijk het hier!