Trouwen in een kas in België: laat je inspireren door deze real wedding

Wil je trouwen in een kas in België? Niels en Steffi delen hun foto’s in deze blog. Inclusief buiten trouwceremonie, kas en nog veel meer!

Het begin…

Waarom hebben jullie besloten om te trouwen?
Het was gewoon de volgende logische stap. We waren al 10 jaar samen toen hij me vroeg, we hadden al een huis gekocht, voor kinderen was het nog iets te vroeg (ik was nog bezig aan mijn PhD) en een aantal van onze vrienden hadden de stap al gezet. Dat waren stuk voor stuk fantastische feesten en wij wouden ook graag de liefde vieren. Hoewel ik wel denk dat Niels het voornamelijk heeft gevraagd omdat hij wist dat ik heel graag ons trouwfeest wou organiseren!

Hoe heb je je trouwjurk gevonden? Welke jurk is het?
In de eerste winkel waar we gingen kijken werden we vreselijk behandeld. Ik ben nooit de slankste onder mijn vriendinnen geweest, maar door de jaren ben ik juist trots geworden op mijn vrouwelijke vormen en sportieve lichaam. Af en toe een beetje onzekerheid, dat was er nog wel zoals de meeste vrouwen dit wel eens ervaren; zal ik wel in die jurken passen? Wat als niets me staat? Mijn zus en vriendinnen die reeds getrouwd waren konden me geruststellen, want bruidswinkels hebben nu eenmaal een ruim assortiment en een heleboel maten. Dus ik maakte me niet al te veel zorgen.

De eerste jurken die ik paste waren heel bohemian; losse en flowy rokken, fijne kanten details, maar het voelde alsof ik mijn eerste communie ging doen. Té braaf voor mij… stiekem droomde ik van een aansluitende jurk die mijn figuur mooi zou benadrukken. Toen ik zo’n jurk aanhad, die weliswaar niet dicht ging achteraan omdat het een heel klein maatje was, was ik eigenlijk toch blij met wat ik zag in de spiegel.

Dat gevoel ging helaas snel weg toen de eigenaresse van de winkel in zeer klare taal liet verstaan; dat de designer van die jurk niet zou willen dat zijn creatie in de maat besteld zou worden die ik nodig had. En dat ook geen enkele zichzelf respecterende bruidswinkel zo’n bestelling zou willen plaatsen. Dat kwam hard aan. Bij de volgende jurken was het steeds hetzelfde verhaal; ‘aansluitend is niet voor jouw figuur’, ‘in iets los kan je meer verbergen’. ‘Deze jurken komen recht van de catwalk, het is niet de bedoeling deze x aantal maten groter te bestellen’.

Elke jurk was piepklein en hoewel me dat bij de eerste nog niet zo stoorde, begon ik me toch ongemakkelijk te voelen. Zelf rondkijken (ook al was het zonder de jurken zelf aan te raken) was uit den boze en toen ik geen losser model wilde proberen, zat de afspraak erop… Ik stapte de winkel uit met tranen in mijn ogen en een serieuze knauw in mijn zelfvertrouwen. Hoe langer ik er over nadacht, hoe meer ik begreep dat wat er gebeurd was echt niet ok was.

Ik wou een google review schrijven, maar ik durfde niet – wat als ik wel de enige was bij wie dit was gebeurd? Misschien had zij gewoon een extreem slechte dag? Tot er enkele weken later nog twee reviews verschenen van vrouwen met vergelijkbare ervaringen. Ik schreef in mijn review wat er op mijn lever lag en hoe de zoektocht naar mijn uiteindelijke jurk hierdoor beïnvloed werd. Hoe meer vrouwen vertelden over hun slechte ervaring, hoe meer anderen zich gesterkt voelden om ook hun ervaring te delen. Een tijd later werden alle reviews van google en facebook verwijderd.

Maanden later kon ik eindelijk de knoop doorhakken; ik had nog verschillende winkels bezocht en telkens verschillende silhouetten van jurken geprobeerd. Toch neigde ik nog steeds naar een aansluitende trouwjurk, maar ik dúrfde er niet meer voor te gaan. Wat als er heel veel mensen dachten dat zo’n jurk gewoon not done is voor ‘iemand zoals ik’? Uiteindelijk kwamen we bij JB Couture in Hasselt terecht. Ik had de Lesley van het merk Enzoani al op hun website gezien toen we onderweg waren. Maar in de winkel durfde ik niet zeggen dat ik die jurk misschien wel wou proberen.

Ik deed wat ik in voorgaande winkels ook deed: de verkoopster laten bepalen wat zij dacht dat goed zou zijn voor mijn figuur. Jessica, ook eigenares van de winkel, stelde ook een aansluitende jurk voor en toen ik die aanhad, durfde ik zeggen dat ik die van Enzoani ook wel leuk vond. En zo geschiedde; ik deed de jurk aan, dacht dat hij niet dicht zou gaan want het zag er weer een heel klein maatje uit. Maar wonder boven worden ging hij gewoon dicht en toen ik in de spiegel keek, kon ik alleen maar denken: zie je wel!

Trouwen in een kas in België

Wat was je favoriete onderdeel van de bruiloft?
De receptie die we deden in de tuin van mijn schoonouders; daar hebben we ons echt kunnen uitleven qua zelf organiseren. Onze feestzaal was prachtig, maar daar werd alles tot in de puntjes voorzien door de eigenaars die op dezelfde golflengte zaten als wij. In de tuin kozen we zelf voor een stretchtent, een houten bar die werd gemaakt door een van onze vrienden. De hapjes werden met zorg samengesteld door de mama van een vriendin (tot de kommetjes waarin alles geserveerd werd toe – er wordt nog steeds gesproken over hoe lekker die hapjes waren). Ik kon me helemaal uitleven met bloemen, weelderige hopranken en andere decoratie… Het weer was stralend en de sfeer was zalig.

Niels had zijn kostuumschoenen niet voldoende ingelopen op voorhand, dus na onze burgerlijke trouw stond hij op de receptie al op zijn sokken in de tuin. Mijn zus is toen nog snel een paar spierwitte Adidas sneakers gaan kopen, die pasten ook perfect bij zijn kostuum. Onze vrienden gaven ons een superorigineel cadeau; gepersonaliseerde kaarten van Magic the Gathering. Een spel dat Niels vaak speelt met zijn vrienden, die we de week nadien nodig hadden bij een grootschalige zoektocht langs verschillende parken en huizen om het uiteindelijke cadeau te vinden!

We kozen er bewust voor om geen uitgebreide fotoshoot te gaan doen met z’n tweeën maar in plaats daarvan extra veel tijd door te brengen op de receptie met familie en vrienden. De foto’s van ons tweetjes namen we ’s ochtends toen we elkaar voor de eerste keer zagen, later op de dag tijdens een kwartietje ergens tussen de velden aan de feestzaal in afwachting van de ceremonie, zodat de gasten al plaats konden nemen, en bij de ondergaande zon glipten we even weg van het diner. Dit was voor ons ideaal, veel relaxter doorheen de dag en je kan maximaal op je eigen feest aanwezig zijn!

Een ander favoriet moment was de ceremonie: deze werd door twee vriendinnen in goede banen geleid. Verschillende familieleden en vrienden kwamen aan het woord en de juiste muziek ertussendoor maakte het helemaal af. We gaven elkaar de trouwringen en spraken onze geloften uit, omdat we niet in de kerk trouwden wouden we echt een aparte ceremonie doen. Achteraf hebben we hier superveel complimenten over gekregen, want hoewel het steeds vaker voorkomt, hadden veel gasten zo’n ceremonie toch nog niet meegemaakt.

Ben je ergens heel zenuwachtig over geweest? En viel dat uiteindelijk mee of tegen?
Het weer. En laat dat nu juist die ene factor zijn die je totaal niet in de hand hebt. We trouwden op 21 september en hoopten op mooi nazomerweer. Uiteindelijk was het bijna 30°C en meteen ook de laatste dag mooi weer voor de volgende 6 weken. Heel veel geluk gehad dus. Een groot deel van de dag speelde zich buiten af: elkaar voor het eerst zien in het park, de receptie in de tuin, de ceremonie in het groen aan de feestzaal, ’s avonds een kampvuur, vrienden die in tentjes zouden kamperen in de tuin van de feestzaal…

Voor elk onderdeel was er wel een backup-plan, maar alles was gewoon veel mooier als we het buiten konden doen. Dus het viel uiteindelijk heel goed mee! Op voorhand hebben mensen ons vaak gewaarschuwd dat we het weer toch niet konden bepalen. En dat we er niet zoveel van moesten laten afhangen of dat ik moest stoppen met me er zorgen over te maken, maar dat was gewoon onvermijdelijk.

De bruiloft styling

Wat vond je van het plannen van een bruiloft?
Ik vond het fantastisch, het brengt natuurlijk stress met zich mee maar ik organiseer graag dingen. Alles tot in de puntjes uitzoeken, de details bij elkaar laten passen, een goede planning, de perfecte leveranciers zoeken… Ik kan me er uren mee bezighouden én in verliezen. Niels vindt dat gelukkig prima, zolang hij ook een beetje inspraak heeft. Ik wou natuurlijk ook dat het naar zijn zin was, dus we make a good team!

Waar hebben jullie op bezuinigd?
Ik had op voorhand een heel uitgebreide Excelsheet gemaakt met alle te verwachten uitgavenposten. Eerst een ruwe schatting ‘worst case‘ met ook nog een budget als buffer voor onvoorziene zaken, waarin gaandeweg exacte bedragen werden aangevuld. Als iets dan goedkoper uitkwam dan ingeschat, kon een andere post weer iets duurder zijn en vice versa, maar over het algemeen hebben we alleen maar meevallers gehad op dat vlak: dat is het voordeel van realistisch maar ruim inschatten!

Uiteindelijk hebben we het plan om tenten te voorzien voor de kampeerders laten varen. Ik zag het al helemaal voor me: een kleine gezellige camping ingericht met comfortabele safaritenten zodat de gasten niet met kampeermateriaal moesten zeulen de dag zelf. Na heel lang en intensief zoeken hebben we dan toch beseft dat we daar gemakkelijk een serieus bedrag mee konden besparen omdat opbouw- en afbouwkosten al snel hoog oplopen.

Ik wou ook heel graag een videograaf omdat ik de trouwvideo’s van mijn ouders en familie nog heel goed kon herinneren. En bewegende beelden toch iets extra hebben. Niels wou het niet want hij vond de hele dag gevolgd worden door een fotograaf al genoeg. En we waren het ook wel eens dat we ons budget voor fotografie niet wouden noch konden verdubbelen door een videograaf bij te nemen. Een tijdje voor ons feest bekeken we nog enkele van die video’s bij mijn oma en toen wou ik het toch echt wel. Gelukkig konden we opnieuw rekenen uit iemand in onze vriendenkring om hiervoor te zorgen. Ze heeft dat fantastisch gedaan!

En waarop juist niet?
Eigenlijk hebben we in het algemeen alleen maar weloverwogen keuzes gemaakt. Ik heb niet het gevoel dat we ergens buitenproportioneel veel geld aan hebben uitgegeven. We hebben heel veel familie en vrienden maar wouden ook echt dat iedereen die ons nauw aan het hart ligt, erbij kon zijn. Dus hebben we de maximale capaciteit van de feestlocatie moeten benutten en dat was zeker een stevige hap uit het budget.

Waar komt de versiering en aankleding voor jullie bruiloft vandaan?
Ik heb alles verzameld en gemaakt de maanden voor de bruiloft. We waren anderhalf jaar verloofd voor de trouwdag er was, dus tijd genoeg om goed na te denken en de juiste materialen te verzamelen. Ik hou me graag creatief bezig dus het voorbereiden van de trouw was een ideale uitlaatklep. Ik kocht een tweedehands snijplotter waarmee ik ons welkomstbord maakte, een bord waarop stond welke verse limonades we hadden, een pijl naar een grote teil vol biertjes, …

Eens ik besloten heb wàt ik juist nodig heb, begint de zoektocht naar het mooiste exemplaar aan de beste prijs, al moet ik er stad en lang voor doorkruisen. Zo kocht ik grote glazen windlichten met stalen frame ergens midden augustus bij… een kerstwinkel. Verschillende zinken teilen vond ik dan weer tweedehands. Cactusjes als bedankjes haalden we in een kwekerij (4u lang kiezen in eindeloze serres!). De houten bar werd gemaakt door Rinus, een goede vriend van ons die ondertussen als zelfstandige met houtbewerking bezig is. De stretchtent en statafels huurden we bij een bedrijf dat voornamelijk in springkastelen doet.

Happily ever after

Heb je nog een gouden tip voor aanstaande bruiden?
Iedereen zegt; genieten van de dag zelf. Maar dat doe je sowieso! Ik zou zeggen; geniet ook van het voorbereidende werk. Het is soms stresserend, maar het loont om aandacht te besteden aan de details en zo jullie dag een mooi samenhangend geheel te laten worden. Pinterest is een goeie bron voor inspiratie, maar geef er je eigen draai aan en maak het persoonlijk. Ook kan ik iedereen aanraden geen uren als koppel foto’s te gaan nemen. Doe dit doorheen de dag op spontane momentjes, er zijn sowieso genoeg foto’s van jullie samen!

Waar gaat de huwelijksreis heen?
We zijn op huwelijksreis geweest naar Zuid-Afrika. Niels en ik hadden samen al door Namibië en Botswana gereisd en we wouden als huwelijkreis een maand lang van Johannesburg naar Kaapstad reizen. We vertrokken eind februari maar moesten jammer genoeg midden maart reeds terugkeren door de coronacrisis. We zagen dus de helft van onze reis in het water vallen en ook financieel was het een serieuze opdoffer. Al bij al zijn we blij dat we in goede gezondheid thuis zijn geraakt, maar het was wel een domper. We hopen ooit het verloren deel van onze route nog in te kunnen halen, want het was een prachtige reis!