Een bruiloft plannen en organiseren in twaalf weken?! Dat geeft volgens het pasgetrouwde stel Hugo & Ellen nou echt het ultieme wedding rush gevoel. Kijk je mee?
Hugo en Ellen hebben binnen drie maanden hun hele bruiloft gepland en daar ook nog is intens van kunnen genieten. Benieuwd naar hoe zij dit voor elkaar hebben gekregen? Scroll dan snel verder. De prachtige foto’s van deze real wedding wil je zien!
Waarom hebben jullie besloten om te trouwen?
HUGO: Omdat we altijd al in ons achterhoofd hadden om te trouwen. Het leven is te gek met Ellen samen! We wilden graag ergens ons samenzijn vereeuwigen en het voelt toch ook als kers op de taart. Daar kwam bij dat mijn vader eerder dit jaar ongeneeslijk ziek bleek. We hoopten deze dag nog met hem te kunnen delen. Dat is gelukt.
ELLEN: Huug had geen keuze joh! Ik wil al trouwen sinds m’n achtste, haha. Nee, maar zonder gekheid: we wisten al jaren dat we dit wilden doen. Het is bijzonder om deze extra dimensie aan je liefde te kunnen geven, omringd met de mensen die er echt toe doen in je leven.
Hoe heb je je trouwjurk gevonden?
ELLEN: Ik kreeg een uur na het aanzoek al vlekken in m’n nek, want hoe ga je op zo’n korte termijn een jurk vinden? We hadden twaalf weken én ik ben plussize, dus is een extra uitdaging. Ik kwam daarom ultra goed voorbereid bij de winkel aan, met een excelsheet vol foto’s en serienummers. Bij Weddings vond ik mijn jurk van Stella York (#7328), die toevallig net was binnengekomen in mijn maat (!!!). Het had een pasmodel voor in de winkel moeten zijn, maar hij ging meteen met mij mee. De sluier met steentjes all over is overigens van Poirier en de schoenen zijn van Betsey Johnson.
Hoe heb je je trouwpak gevonden? Welk pak is het?
HUGO: Ik ben met m’n broer gaan passen bij Jac Hensen in Amersfoort. Ik ging voor dennengroen, maar dat bleek wat saai. Het werd een 60’s Carnaby Street-achtige look van Digel, volledig in het bruin. Het kostte moeite om ‘m helemaal op maat te krijgen, het is vier keer vermaakt, maar uiteindelijk zat het als gegoten. Superblij mee.
Wat was je favoriete onderdeel van de bruiloft?
HUGO: Ik geloof nooit zo in ‘1 favoriet iets’, de hele dag was overweldigend mooi. Ik denk mede doordat we het van begin tot eind op maat hebben bedacht. We wilden geen geformatteerde dag waarbij we moesten kiezen uit opties ‘a’, ‘b’ of ‘c’, het was ónze dag.
ELLEN: Ik heb wel een favorietje: het moment waarop de ceremonie afliep en mijn broers keihard ‘Shenkie’ van De Jeugd van Tegenwoordig opzetten, in plaats van het geplande muziekstuk. Zonnebrillen op, mandje met rozenblaadjes mee en daar gingen ze, flowerboys down the aisle. Knettergrappig en een mooie overgang naar de rest van de dag.
Ben je ergens heel zenuwachtig over geweest? En viel dat uiteindelijk mee of tegen?
HUGO: Yup, we hebben niet de standaard geloften laten voorlezen, maar zelf allebei een tekst geschreven. Echt een aanrader. Ik ben niet bepaald een performer, maar je hoeft ’t uiteindelijk maar tegen één iemand te zeggen. Mijn vader heeft de dag ook nog meebeleefd. Hij kon niet meer naar de locatie komen, maar hebben mijn ouders bezocht op de heenweg en dankzij een livestream van de ceremonie konden ze het toch volgen. Voor ons allebei heel waardevol.
ELLEN: Ik vond de geloften ook spannend. Ik jank overal om, dus was bang dat ik niet uit mijn woorden zou komen – gelukkig ging het veel beter dan verwacht! Vlak voor de ceremonie was ik ook ineens heel nerveus, toen we stonden te wachten voor de ceremonie-entree. ‘Coloratura’ van Coldplay draaide en ineens kreeg ik de kriebels, maar verder nul zenuwen. Alles was top voorbereid en we hadden een heel fijne ceremoniemeester, dat scheelt zo veel.
Wat vond je van het plannen van een bruiloft?
ELLEN: FAN-TAS-TISCH, maar ook intens. Je propt het proces waar de meeste mensen een jaar over doen in twaalf weken, je moet écht gas geven. We werken allebei in de media en hebben gelukkig ervaring met draaiboeken, dus we maakten een gigantisch Excel-bestand waar letterlijk alles in stond. Van to do’s tot leveranciers, gastenlijst, seatingcharts en paklijsten. Het werkte als een trein, alles op één plek. Echte paniek of tijdtekort hebben we daardoor nooit gehad.
Het leuke is wel dat alle voorpret ook heel intens is, door al het geregel dompel je je volledig onder in die wedding rush. Ik kan het echt aanraden! Het is goed te doen in korte tijd, we hebben nergens optie B hoeven kiezen.
HUGO: We wilden absoluut geen standaard bruiloftformat met 3 locaties, receptie en uren lang handjes schudden. Liever op één prachtige plek met goed eten en drinken, en genoeg tijd om bij elkaar te zijn. We hebben allebei de dingen kunnen regelen waar we goed in zijn: zij richtte zich op decoratie en dingen uitzetten, ik meer op de muziek en details van het draaiboek.
Waar hebben jullie op bezuinigd?
ELLEN: Corsages! Dat geld stopten we in extra bloemwerk aan de ceremoniestoelen. Die kwamen bij het diner weer terug, op de tafel – het zag er daardoor prachtig uit, maar het kostte relatief weinig. We hebben expres ook geen grote receptie gehouden, of allerlei dure decoratie aangeschaft. Het meeste maakte ik samen met mijn moeder, en onze plaatskaartjes waren niet fancy gedrukt, maar gewoon polaroids met foto’s uit de afgelopen jaren. Stuk persoonlijker!
HUGO: Je kunt tot in het oneindige blijven versieren en customizen, maar dat zijn uiteindelijk niet de dingen die je dag bijzonder maken. En daarover nadenken houdt ’t ook nog een beetje duurzaam. Ik heb geen rijbewijs, dus we geen trouwauto, maar kwam ik Ellen bij de locatie ophalen op mijn eigen fiets, haha. Partybands vinden we awkward en een dj was ook niet nodig: we maakten een zorgvuldig opgebouwde playlist voor alle gedeeltes van de dag. Werkte voor ons helemaal top.
En waarop juist niet?
HUGO: Goed eten vonden we belangrijk, net als een mooie locatie. Ook hebben we best dure ringen. Matchend bij elkaar, maar wel verschillend, ontworpen en samengesteld door Judigje Edelsmid (Hilversum). Met reliëf voor mij, en een mooie baguette-cut toermalijn voor Ellen. Goed camerawerk vonden we ook belangrijk, zowel foto als video.
ELLEN: Ik denk dat, naast catering, onze ringen de grootste uitgaven waren ja. Ook in de kaarten hebben we meer geld gestopt dan we eerst dachten. Ze zijn gemaakt op de drukpers van Tiny, van Letterpers in Amersfoort. Echt vakwerk, ze ontwierp alles helemaal naar onze smaak en het resultaat was gewoon prachtig.
Waar komt de versiering en aankleding voor jullie bruiloft vandaan?
ELLEN: We hadden dus vrij weinig deco. Tafels, stoelen en tafelkleden werden verzorgd door de catering, de locatie zelf was al prachtig dus daar hoefde weinig aan te gebeuren. De lintendecoratie aan stoelen en het tentdoek maakten we zelf, het bloemwerk werd gedaan door Flower Explosion (Veenendaal): echt prachtig kleurrijk, precies wat we wilden. De groene velvet tafellopers kwamen bij een groothandel vandaan.
Heb je nog een gouden tip voor aanstaande bruidsparen?
HUGO: Trouw als je het echt wilt, niet om een bepaalde leeftijd die je hebt of tijd die je samen bent. Maak het tot júllie dag. Denk na over hoe jullie het specifiek willen en over de mensen met wie je het wilt delen. Het enige dat bij ieder partnerschap of bruiloft hetzelfde is, is dat je over honderden jaren kunt terugvinden dat jij en je partner elkaar zo lief vonden. Verder is ’t een wit blad, niks ligt vast. Zorg dat je ontspannen van de dag kunt genieten.
ELLEN: Precies, laat jezelf niet over de zeik jagen door wat anderen willen of vinden. Het is júllie dag en het wordt echt het leukst als je ‘m helemaal inricht zoals jij wilt. Wil je lekker op 1 locatie? Doe het. Wil je er 5? Ga ervoor. Wij hadden uiteindelijk geen crazy unieke bruiloft ofzo, maar hij voelde wel helemaal als ‘van ons’. En daar moet het om gaan.
TROUWLEVERANCIERS
Locatie: Oranjerie Landgoed Sandenburg
Fotografie: Zelda Bonnet
Videografie: Rocket Stories
Jurk: Stella York (via Weddings Rotterdam)
Haar & make-up: Make-up Matters
Pak: Digel (via Jac Hensen Amersfoort)
Catering: Oud London (Zeist)
Ringen: Judigje Edelsmid
Kaarten: Letterpers (Amersfoort)
Bloemen: Flower Explosion (Veenendaal)
Taart: Buuf in de Serre (Amersfoort)
Muziek: Wouter Poot & Thailo van Ree