Wat is de ‘norm’ qua openheid in een relatie, wat zijn de feiten en hoe gaat dat in de praktijk? Maud geeft ons een kijkje in haar (professionele) kennis, doe er je voordeel mee!
Volledige openheid in relatie
Als je aan mensen vraagt wat ze belangrijk vinden binnen hun relatie wordt vaak ‘openheid’ genoemd. We leven in een maatschappij waarin volledig openheid in relaties vaak de norm is. Maar hoe realistisch is dat eigenlijk?
Ga maar eens na: als je ’s avonds thuis komt van je werk, wat vertel je dan? Dat je vijf koppen koffie hebt gedronken? Vast niet, want voor de meeste stellen geldt dat als irrelevante informatie. Behalve natuurlijk wanneer je bijvoorbeeld een ‘probleem’ hebt met koffie, of als je partner vindt dat je teveel koffie drinkt. Dan wordt het een ding en dan vertel je het wellicht juíst niet.
Maar wat vertel je dan wel? Vertel je over dat leuke gesprek met die collega, maar niet over het zware functioneringsgesprek, of andersom? En wat als er ineens een hele leuke manager bij jullie is komen werken. Die ’s ochtends als je binnenkomt ook nog eens altijd zo vriendelijk naar je lacht? Vertel je daarover aan je partner, of voelt dat stiekem toch wel heel spannend?
Openheid is selectief
In feite is openheid tussen mensen (dus ook tussen partners) altijd selectief. Iedereen weegt tenslotte af wat hij wel en niet vertelt. En het is ook nog eens selectief in die zin dat we bepalen tegen wíe we iets vertellen. Op die manier maak je continu keuzes wanneer je iets met een ander deelt.
Die selectiviteit heeft te maken met kwetsbaarheid. En bij sommige thema’s is de mate van kwetsbaar groter dan bij andere. Denk maar eens aan gevoelige onderwerpen zoals overlijden, scheiding of ziekte. Hoe kwetsbaar je bent binnen een bepaalde sociale context, bepaalt mede hoe open je daarover bent.
Drie verschillende aspecten van openheid
Openheid bestaat uit drie verschillende aspecten: intrapersoonlijke, interpersoonlijke en systemische openheid. Intrapersoonlijke openheid gaat over hoe open je met en naar jezelf bent. Interpersoonlijke openheid gaat over hoe open jij en je partner naar elkaar zijn. En systemische openheid gaat over de openheid als koppel (of gezin) naar buiten toe.
De eerste vorm is mede van invloed op waar jullie binnen de relatie wel of niet met elkaar over praten. Tegelijkertijd is ook datgene wat je van je ouders hebt meegekregen (voorbeelden, normen en waarden), medebepalend voor de mate van openheid in je relatie.
Openheid naar ‘buiten’ toe
Sommige koppels zeggen trots dat iedereen alles van hen mag weten. Anderen zijn minder ‘open’. Hoe is dat bij jullie? Het woord intimiteit betekent, volgens van Dale, onder andere vertrouwelijkheid. Het veronderstelt dat iets min of meer geheim is, want het gaat tenslotte over jou en je partner. Over iets wat intiem is.
De vraag is dan ook of anderen daar iets over moeten weten. Als koppel hebben jullie het recht om geheimen te hebben. Oftewel om intieme dingen te delen met elkaar en met niemand anders. Soms kan het jullie ook extra met elkaar verbinden, als jullie iets weten, delen of ervaren waar niemand anders onderdeel van uitmaakt. Zo lang jullie het fijn vinden en niemand er last van heeft, kan dat prima. Geniet er dus lekker van!
Bron: Rober, P., Walravens, G., Versteynen, L. (2012). “In search of a tale they can live with”: about loss, family secrets, and selective disclosure. Journal of Marital and Family Therapy, 38, 529-541.
Meer lezen over relaties?
Datenight: Lekker eten met dit menu van Bo!
De beste selflove-lessen van queen Lizzo
5 tips om ECHT samen je bruiloft te plannen (zonder irritaties)
