Je bruiloft zonder moeder, dat is toch ondenkbaar? Het komt helaas wel geregeld voor en dat is niet niks. In deze blog deel ik je mijn verhaal en vertel ik hoe ik ermee omgegaan ben.
Door bepaalde omstandigheden heb ik geen contact met mijn moeder, waardoor ik haar op mijn bruiloft heb moeten missen. Dat was af en toe best zwaar. Niet alleen op de bruiloft zelf, ook waren er een aantal momenten tijdens de voorbereidingen dat ik haar extra miste.
Trouwjurken passen zonder moeder
Hartstikke pijnlijk natuurlijk, als je in het pashokje een trouwjurk staat te passen en je hoort de verkoopster zeggen: ‘Dus, u bent haar moeder?’, waarop ongemakkelijk word geantwoord: ‘Uh, nee, ik ben haar schoonmoeder’.
‘De moeder is uit beeld,’ verduidelijkt mijn schoonzus.
Het was alsof er een mes recht in mijn hart werd gestoken. Ik wist wel dat dit moment zou komen en ik neem het de verkoopster ook niet kwalijk, want over het algemeen komen moeders van de bruid ook mee. Wat was ik dankbaar dat er op dat moment een dik lichtroze gordijn van het pashokje ons scheidde. Ik was al een beetje emotioneel en stond op het randje van een grote jankbui. Doordat ik mijn schoonmoeder en -zussen niet kon zien had ik even tijd om mezelf te herpakken. Niet omdat ik niet mocht huilen, maar ik had er gewoon geen zin in, dat kwam later wel. Ik raapte mijn moed (en de tule van de jurk) bij elkaar en schoof het gordijn opzij.
Gemis
Er zijn altijd momenten in mijn leven geweest dat ik mijn moeder extra miste. Bij mijn diploma uitreiking bijvoorbeeld, of toen ik mijn eerste vriendje kreeg. Maar in de maanden voor mijn bruiloft waren dat veel meer momentjes. Ik werkte naar één van dé belangrijkste momenten van mijn leven toe en dat kon ik niet delen met mijn moeder.
Bruiloft zonder moeder
Ik zou je het allerliefste allemaal praktische tips en complete stappenplannen willen meegeven hoe je het beste met zo’n situatie om kan gaan. Maar sorry, dat kan ik helaas niet. Ik geloof dat niemand dat zou kunnen. Als je iemand moet missen op zo’n belangrijke dag is het enige wat je kunt doen, simpelweg, ermee dealen. Wat ik wel probeerde te doen is me te focussen op de lieve mensen die er wél waren. Ik zie mijn vader nog staan toen Mark-Jan en ik de kerk in liepen. Zo trots als een beer, met mijn drie broers naast zich, eveneens zo trots. De familie van Mark-Jan, al onze vrienden en iedereen die voor ons waren gekomen. Wat voelde ik mij rijk en gezegend! Ondanks dat er gemis was, ondanks de gebroken relaties. Ook probeerde ik te bedenken wie er wel waren toen ik trouwjurken ging passen. Mijn schoonmoeder, schoonzussen en mijn vriendinnen. Ze konden dan wel niet mijn moeder vervangen, maar zij waren er!
Gaatje in mijn hart
Weet je wat me het allermeest op de been hield? Mark-Jan. Het feit dat ik het ja-woord mocht geven en dat ik voor hem, mijn beste maatje, kies en hij voor mij. Dat we dit mochten laten zien in de kerk, voor en met God, en voor en met al onze familie en vrienden. Of ik mijn moeder daardoor minder gemist heb? Nee, het was en is een groot gemis en er zal altijd een gaatje in mijn hart blijven zitten. Maar ik kan me wel omringen met liefdevolle mensen om de pijn te verzachten, en dat zal ik altijd blijven doen!
Denkbeeldige knuffel
Moet jij op jouw bruiloft je moeder ook missen? Of is er iemand anders die je dierbaar is, die er door bepaalde omstandigheden niet bij kan zijn? Bij deze geef ik je een denkbeeldige knuffel. Dat is niet makkelijk, wat voor omstandigheden het ook zijn. Ik hoop dat ik door het delen van mijn ervaring, jou of jullie wat handvatten heb kunnen geven. Ik weet hoe het is. Je mag het gemis best voelen, stop het niet weg, maar probeer je te focussen op de mensen die er wel voor je zijn. Bedenk ook dat je op het punt staat om met je grote liefde te trouwen en dat dat mega awesome is!
