“De wittebroodsweken: een oersaaie, ouderwetse traditie die totaal overbodig is geworden.” Dat riep ik heel stoer toen we gingen trouwen. Wij deden daar niet aan. Achteraf heb ik daar dus een beetje spijt van. Want ons hele leven is al gevuld met ‘druk zijn’ en zit propvol sociale afspraken. Dit was hét moment geweest om daar even helemaal geoorloofd uit te mogen stappen! Oersaai? Who cares?! Zes weken alleen tijd en aandacht voor elkaar. En niemand die er iets van kan zeggen. Zalig toch?
Waar komt de term wittebroodsweken vandaan?
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar als ik zes weken lang “nee” ga zeggen tegen sociale verplichtingen, kan ik er pas echt van genieten als ik dit een beetje kan verantwoorden. Ik ben dus eerst eens het verhaal achter de wittebroodsweken ingedoken, om het naadje van de kous te achterhalen.
De term wittebroodsweken kom uit lang, laaaang geleden, toen men niet alleen bij de erwtensoep een plak roggebrood met spek at, maar dit het enige brood was, dat ze dagelijks te eten kregen. Rogge was toen namelijk lekker (nou ja lekker) goedkoop! Met het witte brood werd dan ook niet het brood bedoeld dat wij vooral van de tosti kennen, maar tarwebrood, wat een stuk lichter is dan rogge. Tarwe was erg duur en werd alleen bij feestelijke gelegenheden gegeten. Om het kakelverse huwelijk te vieren, at je dus zes weken lang het feestelijke ‘witbrood’.
Foto: Unsplash
Wat is het idee achter de wittebroodsweken?
De meeste stellen trouwden vanuit huis en hadden nog niet zoveel tijd samen doorgebracht. Deze zes weken waren bedoeld om te wennen aan elkaar en het samenleven onder een dak. Om dit in alle rust en ongestoord te kunnen doen, schatte men in dat je zo’n week of zes nodig had om met zijn tweeën te zijn. Nou lijkt me dat vrij kort als je elkaar nog niet zo goed kent, maar onaangekondigd bezoek of een telefoontje van een kennis werd in die periode in elk geval niet op prijs gesteld.
Wittebroodsweken anno 2015
Nu het bruidspaar elkaar al veel beter kent dan vroeger, zijn de wittebroodsweken nogal ouderwets geworden. Maar eigenlijk vind ik het idee van de wittebroodsweken helemaal zo gek nog niet. Met ons drukke leven, waarbij we heel wat uren op kantoor, in de sportschool, op borrels, vergaderingen, achter een scherm en op feestjes slijten, zijn die wittebroodsweken wat mij betreft meer welkom dan ooit. Niet per sé om elkaar beter te leren kennen, maar wel om even te ervaren hoe het is om gewoon samen te zijn. Hij en jij en verder niemand. Zes weken lang leven met net iets meer luxe dan normaal. Er samen een feestje van maken. En alvast de eerste mooie herinneringen maken van jullie als Mr & Mrs. Als het leven dan weer druk wordt en je ineens zomaar langs elkaar heenleeft, dan heb je een paar gouden weken die je vertellen hoe het leven samen kan zijn. En dat het de moeite waard is om weer even een avondje samen in te plannen…
En natuurlijk gaan de meeste stellen tegenwoordig lekker op huwelijksreis na de bruiloft. Maar dat duurt vaak niet langer dan twee a drie weken. En zeg nou zelf, is dat niet een beetje karig? Het is toch ook lekker om daarna samen thuis te zijn en even niks te hoeven? Dus ik zeg: opnieuw introduceren die wittebroodsweken!
Vind je dit een mooi verhaal maar ben jij toch vooral een sociaal beest waarbij de gedachte je aanvliegt om zes weken alleen met hem samen te zijn? Hou de blog in de gaten, want volgende week geef ik tips om van je wittebroodsweken een feestje te maken!
Cover foto: Shutterstock
