Gaan jullie binnenkort trouwen? Bereid je maar alvast voor op de vraag. Ben je inmiddels getrouwd, dan wordt-ie jou vast ook regelmatig gesteld: of het niet de hoogste tijd is voor… kinderen!?
Mijn schoonzus was nog geen maand getrouwd en vertrouwde mij toen al toe: als je eenmaal in het huwelijksbootje bent gestapt, verwacht je omgeving dat jullie ook snel de volgende stap zetten. Vrienden, familie, collega’s: iedereen meende haar te kunnen vragen of ze ‘al aan het oefenen waren’ en ‘hoe lang het nog duurde voordat de kindjes zouden komen’.
Ik dacht: ach, ze overdrijft. Maar inmiddels moet ik haar gelijk geven. Op de gekste momenten wordt nu ook mij, zelfs door mensen van wie ik het helemaal niet had verwacht, gevraagd ‘of het al zover is’.
De buurman wil ook kinderen?!
Tijdens het laatste droge weer dit najaar, werkte ik – bij wijze van uitzondering, want normaal gesproken is dat ‘het’ ding van mijn lief – in de tuin. De buurman rookte buiten een sigaretje en wierp een blik over de schutting. ‘Wordt het niet eens tijd?’ zei-ie. O jee, zelfs de buurman zag dat onze tuin toe was aan de zogenaamde najaar beurt. ‘Ja, even de tuin winterklaar maken,’ beaamde ik. ‘Nee, voor kinderen!’ hielp hij. Verbouwereerd reageerde ik dat ik dán waarschijnlijk helemaal geen tijd meer heb om in de tuin te werken…
Wat is dat toch? ‘Bij een getrouwd stel horen kinderen’? Enerzijds is de interesse wel leuk. Anderzijds kan ik het goed begrijpen als mensen het ervaren als (grensoverschrijdende) nieuwsgierigheid. Genoeg stellen wéten misschien nog niet of ze kinderen willen. Andere koppels genieten vooral van (verre) reizen of zijn druk bezig met het maken van carrière.
De kinderwagen staat klaar!
Mijn schoonzus is inmiddels alweer een paar jaar getrouwd. En zwanger! Ik was ontzettend verheugd toen ze het nieuws onlangs bekend maakte tijdens een etentje. Blauwe en roze muisjes sierden de toetjes en ik wist het meteen: ‘Jullie hebben iets te vertellen!’ Met fonkelende ogen keek ze mij knikkend aan.
Ik geniet vol op: van de kinderkamer die bijna af is, van de kinderwagen die alvast klaarstaat in de gang, van het rondneuzen in winkeltjes, op zoek naar de schattigste kleertjes. Ik sta te popelen om ons nichtje te leren kennen. Geen leukere manier dan zo te kunnen meeleven en verheugen.
En ja… misschien is het dan ook gelijk een goede oefening voor later?
